Waterreus over Feyenoorder: "Gevoel van verdriet en weemoed"

"Het gebeurt niet elke dag dat je geraakt wordt door het overlijden van iemand die je persoonlijk niet eens heel goed kent," schrijft Waterreus. "Maar donderdag, toen bekend werd dat Beenhakker op 82-jarige leeftijd was overleden, overviel me een intens gevoel van verdriet en weemoed."

Beenhakker, ook wel liefkozend "Don Leo" genoemd, heeft een indrukwekkende staat van dienst. Waterreus beschrijft hem als een man die "Real Madrid naar drie landstitels leidde en Ajax naar twee. Die namens Oranje, Trinidad en Tobago en Polen eindtoernooien beleefde. Die toeristen blindelings de weg kan vertellen in Zürich, Istanbul en Riyad. En die, niet te vergeten, de trainer was die ‘zijn’ Feyenoord in 1999 naar het kampioenschap leidde."

"Die man is niet meer," verzucht Waterreus. Hoewel hun ontmoetingen schaars waren, herinnert Waterreus zich een zeer correcte man. "Soms kwamen we elkaar weleens tegen. Wanneer we beiden meededen aan een golfdag. Of, in een grijs verleden, wanneer we het tegen elkaar opnamen voor een wedstrijd. Ik kan me niet herinneren dat Beenhakker ook maar een keer onaardig is geweest."

Met warmte blikt hij terug op de verhalen die Beenhakker vertelde – altijd met flair, altijd met een glimlach. "Geanimeerd verhaalde hij, koning van de anekdote, over zijn jeugd in de Rotterdamse wijk Charlois. 'Lang niet altijd rozengeur en maneschijn, beste jongen.'”

Ook Beenhakkers liefde voor De Kuip kwam vaak ter sprake. "Rustig lopen was het," zei hij dan over de wandelingen naar Feyenoord-wedstrijden met zijn vader. "Totdat we die enorme lichtmasten zagen opdoemen. Dan werd het huppelen."