Voetbalwereld verliest met overlijden Rinus Israël een icoon

Israël werd geboren op 19 maart 1942 in Amsterdam, midden in de Tweede Wereldoorlog. Na de oorlog begon hij als jeugdspeler bij DWS, waar hij vanaf zijn twintigste doorbrak in het eerste elftal. Met DWS werd hij in 1964 landskampioen, nadat de club een jaar eerder was gepromoveerd. Israël ontwikkelde zich snel en debuteerde in het Nederlands elftal.

In 1966 maakte hij de overstap naar Feyenoord, al ging die transfer niet zonder slag of stoot. DWS vroeg een recordbedrag van 450.000 gulden (ongeveer 200.000 euro), wat van Israël destijds de duurste speler in Nederland maakte. Hij vond het zelf “aan de benauwde kant”, maar Feyenoord betaalde, en kreeg er een rots in de branding voor terug.

Bij Feyenoord groeide Israël uit tot een ware legende. Samen met Theo Laseroms vormde hij een berucht verdedigingsduo, bekend onder de bijnamen ‘De Tank’ en ‘IJzeren Rinus’. Zijn bijnaam is inmiddels een begrip binnen het Nederlandse voetbal en gold voor hem als een grote eer.

Het absolute hoogtepunt volgde in 1970, toen Feyenoord als eerste Nederlandse club de Europa Cup I won door Celtic in de finale te verslaan. Israël scoorde in die wedstrijd de gelijkmaker en leverde de assist bij het winnende doelpunt van Ove Kindvall. Het betekende niet alleen sportieve roem, maar ook internationale erkenning voor de club en het Nederlandse voetbal.

In de jaren daarna bleef hij een vaste waarde in het elftal, al werd zijn inbreng in de laatste twee seizoenen bij Feyenoord kleiner, met in totaal slechts 26 optredens. Desondanks blijft zijn erfenis in De Kuip en het Nederlandse voetbal onuitwisbaar.