Kramer oogst lof: "Een speler van een soort die langzaam uitsterft"

"De spelers van Feyenoord eten tegenwoordig vrijwel uitsluitend quinoa-salades en volkorenpasta, zelfs de pers is in de Kuip op een gezond dieet gezet, maar Michiel Kramer is nog gewoon Michiel Kramer: prettig onaangepast", begint Sjoerd Mossou zijn column in het Algemeen Dagblad. "Een fascinerend soort snoeshaan die onmogelijk in een hokje is te duwen."

"Michiel Kramer is een speler van een soort die langzaam uitsterft. In tijden van Instagram en plechtige beroepsernst zijn voetballers steeds vaker rimpelloos: voorbeeldige modelprofs die keurig binnen de lijntjes kleuren", vervolgt Mossou. "Slechts een kleine handvol durft nog een klootzak te zijn, of is nog onafhankelijk van geest. Steven Berghuis zegt nog vaak ongefilterd wat hij denkt, Noa Lang is en blijft een grappige vogel, Bas Nijhuis heeft overal schijt aan en dan heb je Kramer nog: een man die de kunst verstaat om net zo vaak onuitstaanbaar te zijn als charmant."

"Op internet krijgt Kramer de meest vreselijke dingen toegeroepen: vermoedelijk is er nooit een RKC-spits geweest die vaker dood wordt gewenst dan hij. In plaats van weg te duiken, of te piepen, gaat Kramer in dat soort gevallen steeds dapper de confrontatie aan, met open vizier. Michiel Kramer zal niet snel de populariteitsprijs winnen, maar daarin schuilt nou juist de verademing. Doorsnee voetballers zijn er al meer dan genoeg. Liever autonoom en irritant, dan lafjes en kleurloos", besluit Mossou.