Feyenoord staat voor een uitdaging: "Een afwijking naar links"

Priske begon het seizoen met de bedoeling om zijn succesvolle 3-4-3-formatie van Sparta Praag in te voeren bij Feyenoord. Maar door een valse start werd de koers aangepast naar het vertrouwde systeem van Arne Slot. Priske vond echter een creatieve manier om de gewenste veldbezetting alsnog te implementeren: "Linksback Hugo Bueno schoof naar voren, linksvoor Igor Paixão ging aan de binnenkant."

De tactiek van Priske leverde aanvankelijk spektakel op, vooral in de overwinning in Lissabon. Maar tegenstanders ontdekten al snel de zwakte in Feyenoord’s speelwijze: "Feyenoord had een afwijking naar links." In De Klassieker werd dit duidelijk, waar Ajax de opbouw van Feyenoord slim afsnijdde en de Rotterdammers nauwelijks doorbraken over rechts.

Met de afwezigheid van spelers zoals Calvin Stengs moest Priske experimenteren met andere formaties. Zoals hij zelf aangeeft: "Als tegenstanders met de kwaliteiten van Ajax of AZ komen om man-tegen-man te spelen, dan heb je tactisch een paar oplossingen." Dit leidde tot de keuze voor een 4-3-3-formatie tegen Almere City, waarin Feyenoord verrassend veel dreiging over de rechterflank creëerde.

De experimenten van Priske lijken vruchten af te werpen, maar de grote vraag blijft waar Stengs het beste tot zijn recht komt. "Priske blijft zoeken naar de ideale tactiek voor Feyenoord", concludeert Zwart.